از هردري سحني - غدير خم - جشن غدير

ماه قيام ،ماه حسين ، ماه انقلاب ماه خروج پيشرومومنان بود ماه شکست دشمن قرآن وفتح حق ماه ظهور عدل به اهل جهان بود مردي قيام کرده به صحراي کربلا کز خاندان خاتم پيغمبران بود مردي قيام کرده که باانقلاب خون بر هم زن رِِژيم ستم گستران بود مردي قيام کرده که تا روز رستحيز نام گراميش همه جا جاودان بود فرزند با کفايت نستوه بوتراب کز خون او زمين بلا گلستان بود با خون نوشته است بتاريخ روزگار هرکس که بار ظلم کشد ناتوانبود بهر قيام نسل جوان برعليه ظلم اول شهيدش اکبر زيبا جوان بود تکميل تاشود سند سرخ انقلاب امضاءزخون اصغر شيرين زبان بود سيراب تا شوند همهتشنگان عدل در خون طپيده ساقي لب تشگان بود هفتاد وچند ياور وانصار ولشکرش هريکچو آيت است که در خون طپان بود عباس وعون وجعفروعبدالهش چوگل سيراب زاشک دمبدم باغبان بود قرآن ورق ورق پي تحکيم امر حق تا نهضت مقدس دين جاودان بود با اين قيام کاخ ستم واژگون نمود تابر قرار مکتب خون جامگان بود بر انتقال خون شهيدان بي کفن گاه قيام (زين اب )قهرمان بود هر ارض(کربلايي) وهر يوم عاشري تا انقلاب مهدي صاحب زمان بود نقل از شکوفه هاي غم -صص135-136-نادعلي کربلايي -موسسه مطبوعاتي خزر -تهران----  --- - سرسلسله  ي مردم آزاد حسين است آنکس که دراين ره سر وجان داد حسين است مردي که چوکوهي ببر تيشه ي بيداد دامن بکمر برزد واستاد حسين است درسي به بشر داد بدستور الهي درسش عملي بود نه کتبي ،نه شفاهي آيين يزيدي که بري بود زانصاف ننمود بتهديد وبه تطميع گواهي در معرکه دشمن چوبه او خط امان داد رد کرد وخروشان شد ودر معرکه جان داد ننهاد بزنجير ستم گردن تسليم حنجر بدم خنجر بيداد گران داد مردانه دراين معرکه بنهاد قدم را بر ضدستمکار بر افراشت علم را با نيروي يزداني وبا دست خدايي بشکست بهم قدرت ارکان ستم را اعلاميه از قتلگه کرب وبلا داد با زينب وسجاد سوي شام فرستاد اين جمله زخون بود در آن نشريه مسطور بايد بشر از قيد اسارت شود آزاد او کرد بنوع بشر اين قاعده تعليم کاندر ره آزادگي از جان نبود بيم ديگر نهراسد زستمکار ستمکش مظلوم بظالم نکند کرنش وتعظيم هر وحشي ناکس نزند تمدن هر کافر ناحق نزند لاف تدين اشرار باحرار نگيرند سر راه ناکس نفروشد بکسان ناز وتفر عن شمشير نباشد بکف زنگي بد مست خائن نشود عالي وعالي نشود پست               باشد که ببالند وننازند ونتازند از باب زر وسيم باشخاص تهيدست برچيده شود قاعده ورسم توحش از مسند حق دور شود قاضي حق کش ازبين رود منکرومعروف بيايد                     جاهل رهد از جهل چو عالم بزيد خوش مردم همه با کافر وظالم بستيزند پويند ره حق وحق بگريزند کوبند همي سنگ الم بر سر بدخواه بر فرق تبهکار همي خاک بريزند اين حکم صريح است وبديه است ومحقق چيره نشود حق کش وکشته نشود حق بيداد گري را اثري نيست بعالم زنده است حسين ابن علي آن حق مطلق- (ازبصير اصفهاني-به نقل از شاهکارهاي ادب فارسي(اشک شفق)صص200-201 آراسته ي رضا معصومي -نشريه ماه نوع -ناشر : رشيدي -ديماه 1362 شمسي)------------------- جلوه گاه حق از احمد مهران-همان ماخذ-ص 202:-- تاابد جلوه گه حق وحقيقت سر توست معني مکتب تفويض علي اکبر توست اي حسيني که تويي مظهر آيات خداي اين صفت از پدر وجد تو در جوهر توست درس مردانگي عباس بعالم آموخت زانکه شد مست از آن باده که در ساغر توست طفل شش ماهه تبسم نکند پس چه کند ؟ آنکه بر مرگ زند خنده علي اصغر توست اي که در کرببلا بيکس وياور گشتي چشم بگشا وببين خلق جهان ياور توست خواهر غمزده ات ديد سرت بر ني وگفت: آنکه بايد به اسيري برود خواهر توست (بابي انت وامي)كه تواي مكتب عشق عشق را مظهر و آثار علي اصغر توست اي حسيني که بهر کوي عزاي تو بپاست عاشقان رانظري دردم جان پرور توست خواست (مهران )بزند بوسه سراپاي تورا ---- مهر تو مرا رکن نماز است حسين جان عشق تو مرا کعبه ي راز است حسين جان روزي که شود بسته برويم در اميد بابکرم لطف توبازاست حسين جان يک ذره غبار حرمت اي حرم دين در رتبه به از ملک حجازاست حسين جان هرروزدهم بوسه بخاک حرم تو چون تربت تو مهر نماز است حسين جان در کرببلا زان همه گلهاي نکويت اصغر گل نشکفته ي ناز است حسين جان ازداغ تودر گوشه ي ويرانه رقيه شمعيست که در سوز وگدازاست حسين جا گر قلب من از سينه بر آرند ببينند باذکر تو در راز ونياز است حسين جان مي خواستم از وصف وجلال تو بگويم دل گفت که اينقصه درازاست حسين جان -اي خون خدا خسرو محمود خصائل بر درگه تو خضر اياز است حسين جان در روز جزا کرببلايي زشفاعت بر سوي تو اش دست نياز است حسين جان -به نقل ز شکوفه هاي غم اثر طبع ناد علي کربلايي-صص169-170 نقل از شکوفه هاي غم -صص135-136-نادعلي کربلايي -موسسه---- ماه قيام ،ماه حسين ، ماه انقلاب ماه خروج پيشرومومنان بود ماه شکست دشمن قرآن وفتح حق ماه ظهور عدل به اهل جهان بود مردي قيام کرده به صحراي کربلا کز خاندان خاتم پيغمبران بود مردي قيام کرده که باانقلاب خون بر هم زن رِِژيم ستم گستران بود مردي قيام کرده که تا روز رستحيز نام گراميش همه جا جاودان بود فرزند با کفايت نستوه بوتراب کز خون او زمين بلا گلستان بود با خون نوشته است بتاريخ روزگار هرکس که بار ظلم کشد ناتوانبود بهر قيام نسل جوان برعليه ظلم اول شهيدش اکبر زيبا جوان بود تکميل تاشود سند سرخ انقلاب امضاءزخون اصغر شيرين زبان بود سيراب تا شوند همهتشنگان عدل در خون طپيده ساقي لب تشگان بود هفتاد وچند ياور وانصار ولشکرش هريکچو آيت است که در خون طپان بود عباس وعون وجعفروعبدالهش چوگل سيراب زاشک دمبدم باغبان بود قرآن ورق ورق پي تحکيم امر حق تا نهضت مقدس دين جاودان بود با اين قيام کاخ ستم واژگون نمود تابر قرار مکتب خون جامگان بود بر انتقال خون شهيدان بي کفن گاه قيام (زين اب )قهرمان بود هر ارض(کربلايي) وهر يوم عاشري تا انقلاب مهدي صاحب زمان بود نقل از شکوفه هاي غم -صص135-136-نادعلي کربلايي -موسسه مطبوعاتي خزر -تهران---اسايش

    » درشهادت زهراي مرضيه _ دخت رسول الله (ص) 6:19 عصر - 97/11/1 

فلک داني چه ظلمي از تو برزهراي اطهر شد            چه بيدادي زتو بر فاطمه بعد از پيمبر شد

مگر آن گفته هاي شاه خاتم رفته از گوشت              که بعد ازرحلت او فاطمه از غم مکدر شد

بگفت احمد مکرر فاطمه بضعه  مني                       چرانسبت به او پس ظلمها زامت مکررشد

همان زهرا که احمد زاحترامش  گفت با امت                دريده نامه ي ارثش زخصم شوم کافر شد

نخشکيده هنوز از آب  غسل شاه خاتم کفن                 که نار ظلم در باب سرايش شعله آور شد

دل بشکسته اش اورا نبود بس در غم بابش                 که پهلويش شکسته آن چنان از ضربت در شد

نبود بس سينه اش را ناله هاي جانگداز غم                 که آزرده زميخ در زاعداي ستمگر شد

نبود بس تيرگي روز در چشمش زهجر باب                    که نيلي آنچنان از سيلي  آن رخسار انور شد

زضرب تازيانه دشمن دين بازويش راخست                   مصيبت ديده اي را تسليت آنسان مقرر شد

چرا حبل جفا بر گردن حبل المتين بستند                    چرزا مغلوب دست روبه دون ،شير داور شد

قضا بر بست دست شير حق را ورنه در آندم                کجاروبه ، رها از دست ضرغام غضنفر شد

ز لطف مرتضي و آل پاک اوست کاندر طوس                بدوران مرثيه خواني  ، مدامي شغل (آذر) شد .

اثر طبع آذر خراساني -به نقل از جلد اول ديوان آذر -صص-55-56 -چا پ سوم -1348 شمسي  انتشارات طوس----------

فلک داني چه ظلمي از تو برزهراي اطهر شد            چه بيدادي زتو بر فاطمه بعد از پيمبر شد

مگر آن گفته هاي شاه خاتم رفته از گوشت              که بعد ازرحلت او فاطمه از غم مکدر شد

بگفت احمد مکرر فاطمه بضعه  مني                       چرانسبت به او پس ظلمها زامت مکررشد

همان زهرا که احمد زاحترامش  گفت با امت                دريده نامه ي ارثش زخصم شوم کافر شد

نخشکيده هنوز از آب  غسل شاه خاتم کفن                 که نار ظلم در باب سرايش شعله آور شد

دل بشکسته اش اورا نبود بس در غم بابش                 که پهلويش شکسته آن چنان از ضربت در شد

نبود بس سينه اش را ناله هاي جانگداز غم                 که آزرده زميخ در زاعداي ستمگر شد

نبود بس تيرگي روز در چشمش زهجر باب                    که نيلي آنچنان از سيلي  آن رخسار انور شد

زضرب تازيانه دشمن دين بازويش راخست                   مصيبت ديده اي را تسليت آنسان مقرر شد

چرا حبل جفا بر گردن حبل المتين بستند                    چرزا مغلوب دست روبه دون ،شير داور شد

قضا بر بست دست شير حق را ورنه در آندم                کجاروبه ، رها از دست ضرغام غضنفر شد

ز لطف مرتضي و آل پاک اوست کاندر طوس                بدوران مرثيه خواني  ، مدامي شغل (آذر) شد .

اثر طبع آذر خراساني -به نقل از جلد اول ديوان آذر -صص-55-56 -چا پ سوم -1348 شمسي  انتشارات طوس----------

باز کنز جود حق را فتح باب ديگر است   باب رحمت را دگر باره طليع اکبر است 

ابر فيض ورحمت حق خيمه در عالم زده   ريزشش در صحنه ي ايجاد دروگوهر است 

جلوه ي مر آت جانان گشته از پرده پديد   از جمالش عالم ايجاد با زيب وفر است 

مر ربيع دومين را عاشر ديگر رسيد   کاين چنين وجد وشعف در ماسوي الله يکسر است 

فاش گويم ظاهر از ام الولد شد اختري   کز فروغ عارضش روشن جهان سرتاسر است 

خسروهادي عشر فخر بشر ميلاد يافت   آنکه نور چشم زهرا زاده ي پيغمبر است 

والي ملک ولايت ماه برج يازده   آنکه اندر مسند حق جانشين حيدر است 

سر زد از بطحي مهي از آسمان مکرمت  کزهدايت گمرهان را جانب حق رهبر است 

يافت ميلاد آنکه گاه آزمايش بر عدو   لشکرش خيل ملک کروبيانش عسکراست 

ني همي سامره از نور رخش روشن شده   روشن از حسن دلآرايش جهان سرتاسر است 

 سرور دين رکن آيين مقتداي انس وجان     عسکري آلقاب آن شاهي که نور داور است 

اي خوشا آن دل که باشد اندر او حب حسن     اي خوشا آن سر که شور عسکريش بر سر است 

زد قدم شاهي دراين عالم که در ومکان      بر جميع انس وجان او شهريار وسرور است 

در دو عالم چون تويي افتادگان را دستگير     سيدي بر دامنت دست رضاي (آذر) است 

ديوان آذر (حاج غلامرضاآذر حقيقي خراساني) جلد اول-صص137-138-انتشارات اسلاميه-مشهدمقدس -چاپ سوم -1348 شمسي

اربعين شاه دين -اشعار از واله (توسط محمد تقي زنگي (جوادي )-مداح -قم-گرداورنده محمدغلامي

   اربعين شه گلگون گفن است                ملک وجن وبشر در محن است 

چونکه از شام بلا آل رسول                  کربلاآمده گريان وملول

هر يکي امده با شور ونوا                    بسر تربت پاک شهدا

زينب غمزده با شيون وشين                 يکسر آمد بسر کوي حسين

بر سر قبر برادر چو رسيد                 از جگر ناله ي جانسوز کشيد

گفت : اي خسرو صد پاره بدن              شکوه دارم ببرت از دشمن 

بين که آزرده وبا ناله وآه                  ميهمان بهر تو آمد اي شاه

خيز واز ما بنما استقبال                  بين که اطفال تو آمد به چه حال

روي طفلان تو گشته نيلي                چون عدو بر  رخشان زد سيلي

اي برادر زجفاي عدوان                  منزل ما شده اندر ويران

من چه گويم که چه آمد بسرم              خون شد ازداغ رقيه جگرم

چون که خوابيده به ويرانه ي شام          من ندارم زفراقش آرام 

داد جان طفل سه ساله ببرت              تا نظر کرد حسين جان بسرت 

داغ او کرد مرا زار وغمين            چون به غربت شده ويرانه نشين

ديده بست از من وجمع اسرا            کرده  در گوشه ي ويران  ماوا

چون نياورده ام آن طفل صغير          خجلم از تو ، سراغش  تو مگير 

من و(واله ) زغمت ديده تريم          بهر تو جان اخا  نوحه گريم

---به نقل از صص 255-257 کتاب گلبانگ غم -گرداورنده : محمد غلامي -توسطمحمد تقي زنگي(جوادي) -مداح .قم

چوشمعي سوختم از داغ مرگ ودرد هجرانت (زبان حل حضرت زينب با

چوشمعي سوختم از داغ مرگ ودرد هجرانت

ولي پروانه سان کردم فدا جان را به قربانت

اگر چه جان ندادم کربلا در پيش نعش تو

ولي صدبار مردم از براي لعل عطشانت

به هر درد ومصيبت با تو همکاري نمودم من

که تا تکميل گردد انقلاب  وعهد وپيمانت

توخون از حنجرت ميريخت، من ازديده اشک غم

چو ديدم پاره پاره پيکر صد چاک عريانت

تودادي اصغر واکبر به ميدان فداکاري

بلي من هم نمودم کودکانم را به قربانت

تورا سر بر سنان بشکست ، من از چوبه ي محمل

هلال آسا چو ديدم بر سر ني  رأس تابانت

مرا چون گنج در ويرانه جادادند ، واحسرت

تورا در مطبخ خولي عدو بنمود  پنهانت

توداديسينه را در پيش تيغ ونيزه ، من بازو

به پيش تازيانه از براي حفظ طفلانت

توکاخ ظلم را لرزاندي ومن سر نگون کردم

چو چو ب خيزران آمد زکين بر درز دندانت

ولي اين غم کشد من را که بايد بي تو بر گردم

بسوي خانه ي بي صاحبت ، با اين يتيمانت

تودادي (کربلايي)را دو چشم پربکاء اما

من اورا افتخار خادمي بهر عزيزانت

--اثر طبع نادعلي کربلايي)پدر سه شهيد-به نقل از : شکوفه هاي غم

ص200-انتشارات خزر -تهران---

عزاي رسول الله (ص) -امام مجتبي (ع) وامام رضا (ع)

عزاي رسول الله (ص) 
                
   يارسول الله داغت بر عزيزان زود بود              يا نبي الله دوري از تو اين سان زود بود 
ياامين الله يا خيرالورا ، بدرالدجا                سوز هجران تو بر زهراي نالان زود بود
با غروب نور رويت شام ماتم شد پديد         آخر اي صبح اميد اين شام هجران زود بود
اي اميد دردمندان حامي مستضعفان              در کف اهريمنان نقش سليمان زود بود 
بي تو اندر سينه ي حيدر نفس تنگ است تنگ           سد راه آه بر اين قلب سوزان زود بود
اي عزيز جان آل الله ويار بي کسان              مرگ جانسوز توبر اين جمع سوزان زود بود
روح والاي تو از اين تنگناي زندگي               چونفرشته پر ن بر سوي رضوان زود بود
رهبرابا رفتنت اسلام وامت شد پديد               اين چنين تنها وتنها دين وقر آن زود بود
روز مظلومي زهرا وعلي ودوستان               گاه محزوني طفلان پرشان زود بود
اشک زينب همچوشبنم مي چکد بر روي گل              عندليبا ترک اين زيبا گلستان زود بود

بي قرارانت حسين ومجتبي پروانه سان            سوختن در پايت اي شمع فروزان زود بود
ياحبيب الله يا احمد نبي الهاشمي               (کربلايي) در عزايت اشک ريزان زود بود
---به نقل از شکوفه هاي غم -جلد اول ص 22 -نادعلي کربلايي -انتشارات خزر -تهران ---
----------سه عزا وغم --------------------
زهراي اطهر دختر ختم رسولان               دارد عزا امشب سه جا بهر عزيزان
فاطمه کرده گيسو پريشان                 گه مدينه رود گه خراسان
اي شيعيان اسلام وقر آن بي معين شد                 قتل امام وقتل ختم المرسلين شد
فاطمه کرده گيسو پريشان                گه مدينه رود  گه خراسان
ارض وسما در لرزه شد از جور عدوان                جسم امام دومين شد تير باران
فاطمه کرده گيسو پريشان                   گه مدينه رود گه خراسان       
شد رحلت پيغمبر ووقت عزا شد                    پاره جگر از زهر امام مجتبي شد 
فاطمه کرده گيسو پريشان                 گه مدينه رود گه خراسان
حجت هشمتمين درراه دين وقر آن                  کشته شد از جفا وظلم وجورعدوان فاطمه کرده گيسو پريشان         گه مدينه رود گه خراسان
----شکوفه هاي غم -جلد اول -ص 24 نادعلي کربلايي -انتشاراتخزر -تهران
---------   مرگ پدر-زبانحال فاطمه در سوگ رسول الله    ----
هجران وغم مرگ پدر کرده پريشم                تيره شده چون شام سيه ، روز به پيشم
باران محن را بسرم ابر بلا ريخت                     از گردش ايام نگرحال پريشم
مجروح شد از داغ پدر قلب من زار               از امت او غم برسد بر دل ريشم 
چون خار مغيلان بزند خصم به من نيش              همواره درافغان ، من از آن سوزش نيشم 
از بس که بديدم به جهان محنت وآزار             من سير ازاين عمر گران مايه ي خويشم 
غير از غم دوري عزيزان به دلم نيست               ورنه نبودهيچ غمي از کم وبيشم 
مردم همه از گريه ي من خسته ومن نيز          رنجيده زبيگانه وغمديده زخويشم
(آهي) گنهم نيست بجز اخذ حق خويش              من کشته ي آئينم وقرباني کيشم
---نقل از 

يوان آهي -جلد دوم -ص 122 -علي آهي-انتشارات خزر -تهران----صحن حرم رسول خدا در مدينه منوره -اسايش

صحن حرم زسول الله (ص) در مدينه منوره -اسايش

--

صحن مسجدالنبي -مدينه منوره اسايش-ارديبهشت 1388 شمسي

?فلک داني چه ظلمي از تو برزهراي اطهر شد            چه بيدادي زتو بر فاطمه بعد از پيمبر شد

مگر آن گفته هاي شاه خاتم رفته از گوشت              که بعد ازرحلت او فاطمه از غم مکدر شد

بگفت احمد مکرر فاطمه بضعه  مني                       چرانسبت به او پس ظلمها زامت مکررشد

همان زهرا که احمد زاحترامش  گفت با امت                دريده نامه ي ارثش زخصم شوم کافر شد

نخشکيده هنوز از آب  غسل شاه خاتم کفن                 که نار ظلم در باب سرايش شعله آور شد

دل بشکسته اش اورا نبود بس در غم بابش                 که پهلويش شکسته آن چنان از ضربت در شد

نبود بس سينه اش را ناله هاي جانگداز غم                 که آزرده زميخ در زاعداي ستمگر شد

نبود بس تيرگي روز در چشمش زهجر باب                    که نيلي آنچنان از سيلي  آن رخسار انور شد

زضرب تازيانه دشمن دين بازويش راخست                   مصيبت ديده اي را تسليت آنسان مقرر شد

چرا حبل جفا بر گردن حبل المتين بستند                    چرزا مغلوب دست روبه دون ،شير داور شد

قضا بر بست دست شير حق را ورنه در آندم                کجاروبه ، رها از دست ضرغام غضنفر شد

ز لطف مرتضي و آل پاک اوست کاندر طوس                بدوران مرثيه خواني  ، مدامي شغل (آذر) شد .

اثر طبع آذر خراساني -به نقل از جلد اول ديوان آذر -صص-55-56 -چا پ سوم -1348 شمسي  انتشارات طوس----------

?فلک داني چه ظلمي از تو برزهراي اطهر شد            چه بيدادي زتو بر فاطمه بعد از پيمبر شد

مگر آن گفته هاي شاه خاتم رفته از گوشت              که بعد ازرحلت او فاطمه از غم مکدر شد

بگفت احمد مکرر فاطمه بضعه  مني                       چرانسبت به او پس ظلمها زامت مکررشد

همان زهرا که احمد زاحترامش  گفت با امت                دريده نامه ي ارثش زخصم شوم کافر شد

نخشکيده هنوز از آب  غسل شاه خاتم کفن                 که نار ظلم در باب سرايش شعله آور شد

دل بشکسته اش اورا نبود بس در غم بابش                 که پهلويش شکسته آن چنان از ضربت در شد

نبود بس سينه اش را ناله هاي جانگداز غم                 که آزرده زميخ در زاعداي ستمگر شد

نبود بس تيرگي روز در چشمش زهجر باب                    که نيلي آنچنان از سيلي  آن رخسار انور شد

زضرب تازيانه دشمن دين بازويش راخست                   مصيبت ديده اي را تسليت آنسان مقرر شد

چرا حبل جفا بر گردن حبل المتين بستند                    چرزا مغلوب دست روبه دون ،شير داور شد

قضا بر بست دست شير حق را ورنه در آندم                کجاروبه ، رها از دست ضرغام غضنفر شد

ز لطف مرتضي و آل پاک اوست کاندر طوس                بدوران مرثيه خواني  ، مدامي شغل (آذر) شد .

اثر طبع آذر خراساني -به نقل از جلد اول ديوان آذر -صص-55-56 -چا پ سوم -1348 شمسي  انتشارات طوس----------